W czwartek 16 czerwca cała wspólnota wyższego seminarium duchownego obchodziła uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, nazywaną tradycyjnie Bożym Ciałem. Pierwotna nazwa tej uroczystości to festum Eucharistiae, czyli święto Eucharystii.

   O godzinie 10 cała wspólnota seminaryjna uczestniczyła we Mszy świętej w kościele pw. Najświętszego Serca Jezusowego. Rektor seminarium przewodniczył uroczystej Mszy świętej, a homilię wygłosił diakon Michał Kot. W swoim słowie kaznodzieja podkreślał znaczenie dobrego przeżywania Eucharystii. Zwrócił uwagę, iż sama obecność na liturgii nie jest tożsama z uczestnictwem w niej. Ta obecność domaga się bowiem właściwego duchowego przygotowania, ale także zaangażowania pełnego wiary i miłości do Jezusa eucharystycznego – zaznaczył diakon. Po zakończeniu Mszy świętej, wierni przeszli ulicami Lublina w uroczystej procesji eucharystycznej do czterech odświętnie ozdobionych ołtarzy.

   Wspólnota zamojsko-lubaczowskiego seminarium duchownego aktywnie uczestniczy w parafialnej procesji Bożego Ciała od początku swego istnienia. Eucharystyczna procesja to nie tylko akt uwielbienia Jezusa Chrystusa, ale także świadectwo wiary w Jego sakramentalną obecność. Świadectwo to wydaje się szczególnie ważne dla tych mieszkańców miasta, którzy nie uczestniczą w niedzielnych Mszach świętych. Jest ono swoistym zaproszeniem, aby powrócili do życia sakramentalnego i odnaleźli swoje miejsce we wspólnocie Ludu Bożego.

   Święto Bożego Ciała powstało w XIII wieku, duży wpływ na to miały nowe nurty pobożności eucharystycznej, które wskazywały na rzeczywistą obecność Chrystusa w znaku chleba i wina. Była to odpowiedz na herezje Berengariusza z Tours w XI wieku, który negował przemianę chleba i wina w Ciało i Krew Jezusa Chrystusa. Ogromną rolę we wprowadzeniu święta Bożego Ciała miała bł. Julianna, augustianka z klasztoru Mont Cornillon w diecezji LieOge w Belgii. Julianna miała wizję, podczas której zobaczyła księżyc w pełni, na którym była ciemna plama. Później Chrystus objawił jej, że ta plama oznacza brak w kalendarzu kościelnym święta ku czci Eucharystii. W 1240 r. biskup Liege – Robert wydał dekret ustanawiający to święto w swojej diecezji w drugą niedzielę po Zesłaniu Ducha Świętego. Później miało być obchodzone w czwartek po oktawie Zesłania Ducha Świętego. W 1264 r. papież Urban IV bullą Transituru de hoc mundo ustanowił święto Bożego Ciała w celu uczczenia Jezusa obecnego w Eucharystii. Śmierć Urbana IV uniemożliwiła ogłoszenie bulli. Jego wolę wypełnił dopiero papież Jan XXII w 1317 r. W Polsce święto Bożego Ciała wprowadził biskup krakowski Nanker w 1320 r. Na początku XV wieku Boże Ciało w większości polskich diecezji było zaliczane do głównych świąt roku kościelnego.

alumn Dawid Pryciuk