Nasza formacja

Studia filozoficzno-teologiczne

 w Seminarium trwają 6 lat (12 semestrów). Nasi klerycy są studentami Wydziału Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Formacja w Seminarium jest prowadzona w oparciu o wytyczne Kongregacji ds. Wychowania Katolickiego i Komisji Duchowieństwa Episkopatu Polski. Formacja powołanych do kapłaństwa jest złożonym procesem rozwojowym, który obejmuje całą osobę powołanego uwzględniając wszystkie płaszczyzny jego osobowości i warunki, w których przyjdzie mu żyć i pracować. Biorąc to wszystko pod uwagę wyróżnia się cztery płaszczyzny seminaryjnej formacji: formacja ludzka, duchowa, intelektualna i pastoralna. Każda z tych płąszczyzn rządzi się sobie właściwymi zasadami.

Formacja ludzka

jest fundamentem i powinna sprzyjać urzeczywistnianiu prawdziwego człowieczeństwa. Służy temu m.in. regulamin seminaryjny. Nie zapominamy też o tężyźnie fizycznej. Zapraszamy Cię do gry w tenisa stołowego, piłkę lub do ćwiczeń w naszej siłowni.

Formacja duchowa

jest sercem formacji kapłańskiej. Opiera się na ogólnym powołaniu do świętości. Chodzi w niej najpierw o pogłębienie więzi powołanego z Chrystusem. Służą temu rekolekcje seminaryjne, dni skupienia, codzienna Eucharystia, kierownictwo ojców duchownych, itd.. Nic więc dziwnego, że często spotkasz naszych alumnów w kaplicy seminaryjnej. Tutaj bowiem odkrywają sens i prawdziwą radość swego życia.

Formacja intelektualna

zmierza do tego, aby powołany odznaczał się wszechstronnym i głębokim rozumieniem wiary, którą wyznaje i głosi. Wybierz się razem z naszymi alumnami na wykłady i seminaria naukowe prowadzone przez najlepszych profesorów KUL. Możesz też towarzyszyć im w osobistym pogłębianiu wiedzy w salach biblioteki seminaryjnej i biblioteki KUL. Natomiast w czasie wykładów masz możliwość kontaktu z alumnami innych seminariów diecezjalnych i zakonnych, posiadających swą siedzibę w Lublinie.

Formacja pastoralna

jest celem i zwornikiem całej formacji kandydatów do kapłaństwa. Obejmuje dojrzałą refleksję pastoralną, odpowiednie praktyki duszpasterskie oraz uwzględnia sytuację społeczno-religijną i zdrowe zwyczaje Kościoła naszej Diecezji.

 Niechaj nikt nie lekceważy twego młodego wieku, lecz wzorem bądź dla wiernych w mowie, w obejściu, w miłości, w wierze, w czystości! Do czasu, aż przyjdę, przykładaj się do czytania, zachęcania, nauki. Nie zaniedbuj w sobie charyzmatu, który został ci dany za sprawą proroctwa i przez włożenie rąk kolegium prezbiterów. W tych rzeczach się ćwicz, cały im się oddaj, aby twój postęp widoczny był dla wszystkich. Uważaj na siebie i na naukę, trwaj w nich! To bowiem czyniąc i siebie samego zbawisz, i tych, którzy cię słuchają.

1 List do Tymoteusza - rozdział 4, 12-16