Codzienna modlitwa osobista i wspólna, adoracja przed Najświętszym Sakramentem to rdzeń życia i najważniejsza aktywność kapłana – takim przesłaniem rozpoczęły się w środę 5 października seminaryjne rekolekcje, które poprowadził ks. dr Piotr Spyra, dyrektor Zamojskiej Szkoły Ewangelizacji oraz Wydziału Duszpasterstwa Ogólnego.
Na wstępie rozważań rekolekcjonista podkreślił, że najważniejsze miejsce w naszym życiu ma zajmować modlitwa, jest ona pierwszym celem każdego powołania kapłańskiego oraz kluczem do wyzwolenia z „łańcuchów współczesnego świata”. Ks. Spyra zwrócił uwagę, że jeżeli ,,nie najemy się modlitwą”, będziemy chodzili głodni, sfrustrowani, wtedy bardzo szybko możemy zacząć szukać zaspokojenia takiego głodu w świecie. Rekolekcjonista zaznaczył, że człowiek z braku modlitwy wpada w natłok obowiązków, a cechą charakterystyczną zaniedbania modlitwy jest aktywizm, czyli światowa mentalność, która nie dopuszcza do tego, by znaczna część naszego życia w ciągu dnia była poświęcona na trwanie przed Bogiem.
W modlitwie będziemy przeżywali pewne strapienia, przeszkody, ale jeżeli będzie ona płynęła z głębi serca, karmiona wiarą i prawdą – możemy wszystko uprosić u Boga – podkreślił ksiądz Spyra. W swoich rozważaniach wskazał również na kluczowowe znaczenie Eucharystii, która stanowi centrum Kościoła i życia chrześcijańskiego. Jest ona „życiem naszego życia”, dlatego nie można traktować Mszy świętej jedynie jako wspominania czegoś co było, bo przecież Jezus tu i teraz żyje, działa i wychodzi nam naprzeciw – usłyszeli alumni w jednej z konferencji.
Tematem rekolekcyjnych nauk było także kapłaństwo. Ksiądz powinien być odłączony od więzi ze światem i całkowicie oddany Bogu – zauważył rekolekcjonista, przestrzegając, że nie należy bezmyślnie przystosowywać się do ducha czasów, bo nie zostaje się księdzem po to, by cieszyć się popularnością i sławą, lecz by służyć Bogu i ludziom. Jest to możliwe m.in. dzięki trosce o życie w czystości, która jest dowodem tego, że osoba powołana należy do Chrystusa.
Ks. Piotr Spyra podsumowując rozważania, przypomniał, że życie osób przygotowujących się do kapłaństwa powinno obejmować pewne zasadnicze elementy: modlitwa osobista i wspólnotowa, określona forma wycofania i dystansu względem świata, posłuszeństwo i miłość braterska.
Alumni przeżywali całe rekolekcje w milczeniu i modlitewnym skupieniu. Takie ćwiczenia duchowe na początku października pomagają alumnom wzmocnić nadprzyrodzoną motywację do nauki i pracy nad sobą na progu kolejnego roku akademickiego i formacyjnego. Dla alumnów trzeciego roku stanowią one bezpośrednie przygotowanie do obłóczyn,
a seminarzystów piątego roku przygotowują do podjęcia kandydatury do święceń.
al. Damian Sokół
